Lessons in Leadership #89: Op je handen zitten

Een tijdje geleden schreef ik in de lesson De bevlogen leider over leidinggevenden, managers en bestuurders die voortdurend bezig zijn nieuwe initiatieven in hun teams of organisatie te introduceren. Ze doen dat vaak met de beste bedoelingen. Gebrek aan nieuwe initiatieven betekent in hun visie stilstand en stilstand is achteruitgang. Afgelopen week ontmoette ik in een workshop voor managers van een zorgorganisatie een bestuurder die zich realiseerde dat hij misschien wat meer op zijn handen zou moeten gaan zitten.

Afvinklijstjes
De workshop ging over een methode die medewerkers in zorginstellingen helpt écht in gesprek te gaan met hun cliënten, patiënten en hun naasten. Zorgmedewerkers blijken dat in de praktijk vaak lastig te vinden. Ze zijn geneigd houvast te zoeken in afvinklijstjes en protocollen, waardoor ze het risico lopen voorbij te gaan aan de werkelijke zorgvragen van de mensen voor wie ze werken en uiteindelijk dus niet de best mogelijke zorg realiseren. De methode uit de workshop is beproefd, maar het vergt van zowel uitvoerend zorgmedewerkers als hun leidinggevenden een lange adem voordat de inzichten en vaardigheden door iedereen vanzelfsprekend in de praktijk worden ingezet.
Waan van de dag
In de genoemde organisatie werkt men al geruime tijd met de methode, maar verschillende managers gaven aan het niet eenvoudig te vinden om steeds opnieuw de noodzakelijke zorg aan het borgen van de methode te besteden. De zogenaamde waan van dag (lees daarover meer in lesson #10 De waan van de dag bestaat niet) en allerhande nieuwe initiatieven trekken voortdurend meer aandacht.sloganintekst

Hypes en speeltjes
Het mooie van de bestuurder was dat hij aan het eind van de workshop aangaf het als een van zijn taken te zien om nieuwe initiatieven te ontplooien, maar kennelijk realiseerde hij zich nu ook dat het niet initiëren van nieuwe ontwikkelingen nog geen stilstand betekent. Het blijven stimuleren van je managers en hun medewerkers om een eerder ingezet initiatief ook werkelijk eigen te maken, zodat de klant daar ook echt de vruchten van kan plukken, getuigt wat mij betreft meer van bevlogen leiderschap dan het voortdurend lukraak de organisatie inpompen van nieuwe hypes en leuke speeltjes.

Aankaarten
Zoals ik in De bevlogen leider al schreef, kan het voor creatieve en innovatieve leiders lastig zijn om een balans te vinden tussen vooruitgang en consolidatie. Een verstandige bevlogen leider zoekt daarom bewust contact met mensen die naar zijn gevoel 'op de rem staan'. Tegelijkertijd doe je er als medewerker (let op: ook als leidinggevende ben je iemands medewerker) die zich opgejaagd voelt door de waan van de dag goed aan dit niet voor lief te nemen, maar het aan te kaarten bij je manager. En als je dat nog nooit eerder gedaan of gedurfd hebt, bedenk dan maar dat dit nieuwe gedrag ook een innovatie is. Dat zou je bevlogen baas moeten kunnen waarderen.

Herken je iets uit deze lesson? Schrijf een reactie of tip in het commentaarvak hieronder.

PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken, zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren.