Lessons in Leadership #29: Kop van Jut zijn, is ook een vak

Deelnemers aan leiderschapstrainingen hebben meestal een mooi lijstje met verbeterpunten. Ze willen hun medewerkers beter kunnen aansturen. Ze willen effectiever leren communiceren. Ze willen hun medewerkers beter kunnen motiveren. Als ze zelf wat kort door de bocht zijn, willen ze graag leren wat meer mee te kunnen bewegen. Als ze wat al te zeer op harmonie gericht zijn, zouden ze graag leren wat steviger door te kunnen pakken. Ze willen beter leren onderhandelen, hun time management verbeteren, resultaatgerichte afspraken maken, feedback geven. En zo kan ik nog wel even doorgaan. En waarom willen ze dat allemaal? Omdat ze het allerbeste voor hebben met hun medewerkers.

Nooit goed
Een tijdje geleden was ik bij een teambijeenkomst van een team waarvan de leidinggevende kortgeleden vertrokken was. Ik had deze leidinggevende regelmatig aan het werk gezien, zowel met haar team als met individuele medewerkers en ook als lid van het management team. Ze had wat mij betreft alle bovenstaande kwaliteiten in huis. Toch waren de opmerkingen die ik nu van de medewerkers over hun ex-leidinggevende te horen kreeg bepaald niet allemaal even vleiend. Het was voor mij weer eens een bevestiging van iets wat ik deelnemers aan leiderschapstrainingen altijd voorhoud: je kunt nog zo je best doen, goed is het nooit. En dat is helemaal niet erg.

Fouten
Medewerkers zijn nu eenmaal allemaal verschillend. Je kunt alles in het werk stellen om iedereen op maat te bedienen, met de één klikt het nou eenmaal beter dan met de ander. Bovendien moet je soms beslissingen nemen waarmee je medewerker het gewoon niet eens is. Voeg daar nog eens bij dat je zelf ook maar een mens bent en dus fouten maakt. En dat fouten maken bovendien nodig is om te leren. En je begrijpt dat er altijd wel iemand ontevreden is met jouw verrichtingen als leidinggevende.

Jut
Kortom, als leidinggevende ben je de Kop van Jut. En feitelijk moet je dat ook willen zijn, want het is een belangrijk onderdeel van je functie. Je bent sowieso een voortdurend onderwerp van gesprek. Ik hoorde eens iemand zeggen: „Vermenigvuldig het aantal keren dat je zelf op een dag aan je eigen leidinggevende denkt met het aantal van jouw medewerkers en je weet hoe vaak er op een dag zich medewerkers met jou bezighouden.

Jij
Maar als leidinggevende ben je soms ook nodig als bliksemafleider van spanningen in het team. Je bent tenslotte een vertegenwoordiger van de organisatie en in die zin ‚verdacht’ zodra er zich in de organisatie iets voordoet waar medewerkers geen directe invloed op hebben. Het onmachtige gevoel dat dat geeft, kan dan het snelst worden af gereageerd op de dichtst bij zijnde vertegenwoordiger van de organisatie: jij.

Dus:

• Probeer je alle in de eerste alinea genoemde kwaliteiten zo goed mogelijk eigen te maken,
• Communiceer zo open mogelijk met je medewerkers over al je keuzes en beslissingen,
• En ga er sowieso van uit medewerkers op z’n tijd minder vleiend over je spreken dan je misschien lief is, het is gewoon je vak.

Voel jij je ook met enige regelmaat de Kop van Jut? Heb je een goede manier gevonden om daar mee om te gaan? Deel dan je ervaringen door middel van een reactie in het commentaarvak hieronder met mij en met andere lezers.

PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren. 


door Ad van Oorschot

Wil je elke 2 weken Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.