Lessons in Leadership #33: Scènes van de bouwplaats

Een paar weken geleden vroeg een deelneemster in een training mij wat ze toch zou kunnen doen aan de voortdurende stress die ze op haar werk en thuis ervoer. Ik vroeg haar wat de oorzaak was en wat ze zoal gedaan had om haar stress te verminderen. Ze vertelde dat ze nog niet zo lang geleden een training time management had gevolgd waar ze veel van had opgestoken. Ze gebruikte haar agenda nu zoals ze had geleerd. Ze plande ruimte tussen haar vergaderingen. Ze nam tussen de middag tijd voor lunch en een wandeling. Ze plande haar sportactiviteiten en nam meer tijd voor haar gezin. Ze paste zelfs de kredietmetafoor toe, waarover ik enkele lessons geleden schreef. Maar toch wilde het gevoel van stress maar niet zakken.

Snelwandelen
Omdat ze alles zo ‘keurig volgens de regelen der time management kunst’ deed, wist ik eerlijk gezegd niet meteen wat voor advies ik haar zou kunnen geven. Totdat ik haar na de lunch van tafel op zag staan om, voorafgaand aan het middagprogramma, nog even een wandeling in de tuin van het conferentieoord te kunnen maken en ik haar een minuutje later ook vanuit het raam van het restaurant door de tuin zag lopen. Nou ja, lopen kon je het bijna niet meer noemen. Het was meer snelwandelen.

Energiek
Toen ze daarna weer het trainingslokaal binnen kwam (overigens keurig op tijd, zoals ze ook op de time management cursus had geleerd, zodat ze ook nog koffie had kunnen halen) vroeg ik haar of ze zich bewust was van haar looptempo. Ze snapte niet waar ik het over had. Ik vertelde van de spurt die ze genomen had na de lunch en de manier waarop ik haar buiten had zien wandelen. Zij gaf aan dat dat haar normale manier van doen was. Ze kon zich niet herinneren ooit anders gelopen te hebben. Eigenlijk voelde het ook heel goed: actief en energiek.

Bouwplaats
Haar reactie klonk op zich heel overtuigend. Toch gaf ik haar de raad eens een keer op een bouwplaats te gaan kijken.

Bewegen
In de straat waar ik woon worden sinds een paar maanden, pal tegenover ons, enkele nieuwe huizenblokjes gebouwd. Vanuit mijn werkkamer op de 2e verdieping kan ik precies volgen hoe perfect zo’n bouwproces is georganiseerd. Voor alle verschillende activiteiten worden verschillende bouwvakkers ingeschakeld. Alles wat nodig is, van kranen tot steigers, van de betonmolen tot de kozijnen, wordt precies op het juiste moment aangeleverd, zodat de bouw non-stop verder kan. Hulde voor de logistiek. Maar nog veel interessanter dan het logistieke proces, is de wijze waarop de bouwvakkers zich binnen dat proces bewegen. En dan bedoel ik ook letterlijk: bewegen.

Gestaag
Bouwvakkers zetten geen stap te snel, maar ook geen stap te langzaam. Of ze nu nou de takels van de kraan aan een betonnen paneel bevestigen, een ladder opklimmen, steigers bouwen, naar een collega in de bulldozer lopen, of een sjekkie draaien. Alles gaat in een gestaag tempo door. Waar je ook kijkt, iedereen lijkt perfect op de hoogte van wat er wanneer en waar moet gebeuren. En iedereen lijkt zich ook zeer bewust van de gevaren die aan het werk kleven. Dat is natuurlijk ook de reden waarom zij geleerd hebben zich juist op deze manier te bewegen: zij weten exact in welk tempo de dingen met een zo hoog mogelijke kwaliteit en een zo groot mogelijke veiligheid gedaan kunnen worden.

Enthousiast
Een paar weken na mijn verhaal over de bouwplaats, kwam ik de deelneemster weer tegen in het volgende blok van de training. Ze vertelde dat ze mijn advies had opgevolgd. Ze was gaan kijken bij een bouwplaats en had zich vervolgens op haar werk ingespannen om haar tempo in overeenstemming te brengen met dat van de bouwvakkers die ze had gezien. En wat denk je…? Ze was laaiend enthousiast.

Gezonder
Haar stressgevoel was beduidend verminderd en speelde eigenlijk alleen nog op op het moment dat ze de aandacht voor haar bewegingstempo verloor. Bovendien gaf ze aan het idee te hebben dat ze beter werk leverde in kortere tijd. Ze had daarnaast ook absoluut niet het idee dat ze nu minder energiek of actief was dan daarvoor. Integendeel. Inmiddels had ze er ook met haar team over gesproken en de eerste positieve reacties van haar medewerkers gekregen. En wat ik ook erg waardevol vond was de opmerking van de deelneemster dat ze zich realiseerde dat het gestage bouwvakkerstempo waarin ze zich nu aan het bekwamen was, uiteindelijk ook een grote bijdrage zou gaan leveren aan de veiligheid bij haar op het werk: minder stress betekent immers een gezonderde en dus veiliger werkomgeving.

Kortom:

• ga eens bij jezelf na hoe abrupt je bijvoorbeeld opstaat en hoe snel je door de gangen beweegt
• kijk ook eens of je deze manier van bewegen misschien onterecht als energiek of actief betitelt
• ga eens naar een bouwplaats en zie met eigen ogen wat ik bedoel
• probeer het bouwvakkerstempo eens een paar weken uit en kijk wat het je oplevert
• en als het je bevalt, breng je bevindingen dan ook eens bij je medewerkers onder de aandacht

Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen met het bouwvakkerstempo. Misschien heb je nog wel andere tips voor mij en de andere lezers. Schrijf je reacties in het commentaarvak hieronder.


PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren. 


door Ad van Oorschot

Wil je elke 2 weken Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.