Lessons in Leadership #50: Beetje Dom

Vorige week sprak ik een HRM-adviseur van een grote organisatie. Ze vertelde over de nieuwe algemeen directeur die een maand geleden was aangetreden en over de bijeenkomsten die hij organiseerde om kennis te maken met kleine groepen medewerkers. Over dat initiatief op zich was ze zeer te spreken. Minder over de wijze waarop hij vorm gaf aan de bijeenkomsten.

Koude kleren
Ze vertelde dat de organisatie de laatste jaren zwaar te lijden had gehad onder de crisis. Het bedrijf had afscheid moeten nemen van tientallen gewaardeerde medewerkers en als HRM-adviseur was zij daar nauw bij betrokken geweest. De nare gesprekken, de boosheid en het verdriet van haar collega’s waren haar niet in de koude kleren gaan zitten.

Nippertje
Inmiddels was het bedrijf in minder woelig water terechtgekomen, maar bij iedereen leefde nog het gevoel dat men het op het nippertje had gered.

Beetje dom
En daar was hij dan, de nieuwe directeur. Fris, energiek en bruisend van nieuwe plannen. Fijn? Natuurlijk. Precies de man die de organisatie nodig heeft om een nieuwe periode in te gaan. Maar ook… een beetje dom.

Averechts
In de kennismakingsbijeenkomsten met medewerkers sprak hij namelijk alleen over die toekomst. Over de nieuwe initiatieven van de organisatie, de nieuwe kansen. En dat ze er met alle medewerkers weer samen de schouders onder gingen zetten. Goed bedoeld? Vast wel. Maar de reactie van de HRM-adviseur was averechts.

Samen
Haar stak het dat hij met geen woord repte over de zware tijd die ze achter de rug hadden. Over die medewerkers die hemel en aarde hadden bewogen om het bedrijf overeind te kunnen houden en waarvan velen uiteindelijk toch ontslagen waren. Over wat dat voor deze mensen persoonlijk had betekend. En samen de schouders eronder zetten…? Alsof ze het de afgelopen jaren niet goed hadden gedaan! Alsof ze er niet juist sámen voor gezorgd hadden dat het bedrijf überhaupt nog bestond!

Plank
Als je in je goedbedoelde enthousiasme en positiviteit voorbij gaat aan wat mensen werkelijk bezig houdt. Als je naast je blik op de toekomst niet ook stil staat bij wat er in het verleden is gebeurd, is de kans groot dat je de plank mis slaat. Dat je inplaats van kennis te maken of vertrouwen te scheppen juist de indruk wekt je niet echt voor je mensen te interesseren. Waarom zouden die mensen zich dan voor jou en je mooie plannen interesseren?

Gevoel
Precies dat was de reactie van de HRM-adviseur. Verstandelijk snapte ze prima dat hij vooral vooruit wilde kijken, maar voor het gevoel klopte het gewoon niet.

Dus:

• Hoe goed bedoeld jouw positieve instelling ook is…
• Hoe graag je je mensen ook wilt inspireren…
• Hoe voorzichtig je misschien ook wilt zijn om niet al te veel stil te staan bij wat voorbij is…

Mensen kunnen over het algemeen pas weer met open blik vooruit kijken als datgene wat in het verleden pijn heeft gedaan ook gehoord, gezien en uitgesproken, kortom erkend wordt.

Heb jij misschien soortgelijke ervaringen, of heb je tips? Ik nodig je graag uit om ze te delen met andere lezers en met mij door je reactie te geven in het commentaarvak hieronder.

PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken, zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren.


door Ad van Oorschot.

Wil je elke week Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.