Lessons in Leadership #56: Ploem Ploem

Het is vandaag 6 juli. De Tour de France is begonnen. We hebben de eerste hittegolf achter de rug. Op de mailtjes die ik stuur, krijg ik steeds vaker een afwezigheidsmelding. Kortom, het wordt vakantietijd en dit is mijn laatste Lesson in Leadership voordat ik zelf op vakantie ga. Het onderwerp deze keer: op vakantie gaan.

Marc groet...
Afgelopen week hoorde ik op de radio iemand vertellen over het gedicht Marc groet ’s morgens de dingen van de Vlaamse vroeg-20e-eeuwse dichter Paul van Ostaijen:

Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem ploem ploem…*

Het gedicht gaat over een klein jongetje dat ’s ochtends als hij wakker wordt met een volkomen frisse blik naar de dingen in de kamer kijkt. Het gedicht bracht me op het verschil tussen bewondering en verwondering. Wat dat met op vakantie gaan te maken heeft?

Bewondering
Als we op vakantie gaan, besteden we vaak een deel van de tijd aan het bekijken van dingen die we altijd al hadden willen zien. Steden, landschappen, gebouwen, schilderijen, beelden, enz. Ken je dat, dat je in mateloze bewondering naar die dingen kunt kijken? Opkijken zelfs? Tegen de grootsheid, de genialiteit, de virtuositeit van de mensen die al dat schoons hebben gemaakt, betaald of verdiend? Ik kan soms ronduit jaloers zijn: zo iets moois te kunnen maken! Of: zo briljant te kunnen zijn! Het zijn gedachten die je kunnen overkomen als je dingen of mensen bewondert. Als je een beetje doordraaft, kun je er zomaar een onaangenaam gevoel van tekortschieten van krijgen. De makke aan bewonderen is dat het afstand schept tussen jou en het object van je bewondering. Die afstand zorgt voor dat ongemakkelijke gevoel.

Verwondering
Het mooie wat Marc doet als hij ’s morgens de dingen groet, is dat hij die dingen niet bewondert, maar er in verwondering naar kijkt.
Ellen Geerlings** vertelt heel pakkend over verwondering. Je kunt je verwonderen als zich iets vreemds, iets onverwachts voordoet, iets wat je misschien voor onmogelijk hield. Maar je kunt je misschien nog wel meer verwonderen over de dingen die eigenlijk heel vertrouwd en gewoon zijn. Over hoe wij als mensen rondwandelen op een bol die rondjes draait in een heel groot niets. Maar ook over de gewone dingen die je meemaakt, die gaan zoals ze gaan. Of over wie en hoe jij bent zoals je bent. En hoe anderen doen en zijn zoals ze zijn en doen. Verwondering zorgt voor betrokkenheid. Het lijkt alsof de gewoonste dingen ineens heel vreemd worden, alsof je ze voor het eerst ziet. Het is die ‘vervreemding’ van datgene wat vertrouwd en vanzelfsprekend is die juist leidt tot een intense aandacht voor de dingen, de mensen en hun betekenis.

Ik wens je van harte een zomer vol verwondering. Ploem ploem!


Natuurlijk kun je zoals altijd reageren op de lesson in het commentaarvak hieronder. Ik ben heel benieuwd naar jouw verwonder-ervaringen en besteed er in de lessons na de zomer graag aandacht aan.


* Marc groet 's morgens de dingen
  Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem ploem ploem
  dag stoel naast de tafel
  dag brood op de tafel dag visserke-vis met de pijp
  en
  dag visserke-vis met de pet
  pet en pijp
  van het visserke-vis
  goeiendag

  Daa-ag vis
  dag lieve vis
  dag klein visselijn mijn

  Paul van Ostaijen
  Van Ostaijen, Paul, Verzameld werk. Dl. III en IV. Amsterdam, Bert Bakker, 1979.

** Ellen Geerlings ‘Over filosofische verwondering’, lezing OSG Kortenhoef, 15 mei 2011

PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken, zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren.

door Ad van Oorschot.

Wil je elke week Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.