Lessons in Leadership #69: Een deel van je hart
Ik had laatst een mooi gesprek met een leidinggevende die in een organisatie voor ouderenzorg een aantal zelfstandig werkende teams ondersteunt. In het gesprek kwam heel duidelijk naar voren hoe moeilijk het kan zijn om in zo’n constructie de meest gepaste stijl van leidinggeven te vinden. Zelfs als je als leidinggevende de beste bedoelingen hebt.Samen
De leidinggevende vertelde dat zij vroeger altijd samen met de persoonlijk begeleiders de gesprekken voerde met de familie van de bewoners. Maar sinds ze enige tijd geleden nog een team extra onder haar hoede had gekregen, was besloten dat de medewerkers deze gesprekken voortaan zelf zouden doen. Op zich kon ze zich vinden in deze beslissing. Zo zouden zelfsturende teams immers moeten werken.
Contact
Maar soms, zo vertelde ze, kwam het voor dat familieleden toch met haar als leidinggevende wilden spreken. Toen ik haar vroeg waarom ze dat dan wilden, gaf ze als antwoord dat eigenlijk ook wel logisch te vinden. Familie durft soms niet alles te zeggen wat ze willen, bang dat hun kritiek misschien effect zou kunnen hebben op de kwaliteit van zorg van de medewerkers voor hun vader of moeder. Daarom had ze toch met enige regelmaat gesprekken met familieleden. Op die manier was iedereen tevreden, want om eerlijk te zijn, zo vertelde ze, vond ze het zelf ook fijn zo af en toe nog eens direct contact te hebben met de familie van bewoners.
Met liefde
Ik vond het heel mooi dat ze dat laatste er aan toevoegde. Want juist die persoonlijke overweging is wat het voor veel leidinggevenden zo lastig maakt om te doen wat nodig is om een team zelfstandig te laten werken. Veel leidinggevenden, zeker in deze functies in zorginstellingen, hebben vroeger zelf in de uitvoering gewerkt. Daar ligt nog steeds een deel van hun hart. Ze nemen met liefde hun medewerkers werk uit handen, gewoon omdat het fijn is dat zo af en toe nog eens zelf te kunnen doen.
Versterken
Maar helaas is dat natuurlijk precies wat je niet zou moeten doen. In dit voorbeeld zou de leidinggevende juist met de medewerkers in gesprek moeten gaan hoe het komt dat de familie zich kennelijk niet helemaal veilig voelt om aan te geven wat ze graag zouden willen. Ze zou de medewerkers misschien moeten leren om het gesprek met de familie op een ander manier te voeren. Misschien zou ze een keer zo’n gesprek op de achtergrond bij kunnen wonen. Allemaal acties die er op gericht zijn om de medewerker zodanig te versterken dat deze zelf in staat is het gevoel van onveiligheid bij de familie weg te nemen.
Dus:
- Ga bij jezelf eens na wat je werkelijke overwegingen zijn bij de keuzes die je als leidinggevende maakt. Ligt bij jou ook een deel van je hart in het uitvoerende werk?
- Ga er eens over in gesprek met andere leidinggevenden. Leidinggevenden in zorginstellingen vinden het namelijk vaak heel belangrijk om intervisie en casuïstiekbesprekingen voor hun medewerkers te organiseren, maar intervisie en casuïstiek over het aansturen van medewerkers en teams, dat komt vaak minder goed van de grond. Hoe werkt dit bij jou?
Ik ben benieuwd of je iets herkent van het bovenstaande herkent en lees graag je reactie en tips in het commentaarvak hieronder.
PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken, zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren.
door Ad van Oorschot.
Wil je elke week Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.
Wil je iets uit deze Lesson in Leadership overnemen om elders te publiceren? Prima. Maar dan graag met vermelding van: Lessons in Leadership, www.invictusschoolofleadership.nl
Reacties
Er zijn nog geen reacties gegeven. Wees de eerste die een reactie geeft