Lessons in Leadership #80: Stemmen in je hoofd

Je kent het vast wel. Je hebt een gesprek met iemand: een medewerker, collega, leidinggevende, of iemand uit je privé-leven. En je wilt die ander ergens van overtuigen. Eigenlijk is je boodschap zo klaar als een klontje. Er lijkt geen enkele aanleiding voor de ander te zijn om je argumenten niet te accepteren. En toch, om voor jou volkomen onverklaarbare redenen, weigert de ander in te stemmen met jouw ideeën. Als je een beetje pech hebt, sla jij uit pure frustratie aan het drammen en gaat de ander van de weeromstuit nog harder op de rem. Gekmakend is het!

Oordeel
Het kan op zo’n moment nuttig zijn je te realiseren dat de ander, ook al voeren jullie een één-op-één-gesprek, niet alleen is. Dat klinkt misschien vreemd, maar hetzelfde geldt op dat moment voor jou. Mensen maken namelijk in hun hoofd voortdurend afwegingen die te maken hebben met andere mensen. Mensen die op dat moment fysiek niet aanwezig zijn, maar wiens oordeel een belangrijke rol speelt in de beslissingen die genomen worden.

Virtueel
In split-seconds kunnen hele ‘gesprekken’ gevoerd worden. Je medewerker hoort bijvoorbeeld haar collega’s als het ware zeggen dat ze een ‘ja’ op jouw voorstel niet zullen waarderen en ook de sancties die ze stellen als ze de ‘foute’ beslissing neemt. Net zo goed als jij zelf bijvoorbeeld, terwijl je fysiek in gesprek met iemand bent, ‘virtueel’ met je partner overlegt of je ja of nee moet gaan zeggen.

Geweten
Ook overledenen kunnen op deze manier een stevig woordje mee babbelen. Dierbare doden fungeren vaak als een soort geweten: wat zou mijn gestorven moeder ervan vinden, als ik deze beslissing neem?

Conclaaf
Het kan je helpen om je, voordat de frustratie je in de dram-modus zet, bewust te zijn dat je gesprekspartner in stilte in conclaaf is met allerlei mensen waarvan jij geen weet hebt. En dat het in feite die mensen zijn die de keuze van de je gesprekspartner ‘sturen’. Je kunt dan proberen de overwegingen van die ander boven tafel te krijgen. Als je bijvoorbeeld vermoedt dat de mogelijke afwijzing van collega’s een rol speelt bij de reactie van een medewerker op jouw voorstel, kun je dat zelf ter sprake brengen: “Ik kan me voorstellen dat je collega’s hier niet zo gelukkig mee zullen zijn. Hoe is dat voor jou?”

Stemmen
Of je kunt gewoon openlijk ’nieuwsgierig’ zijn: “Ik denk dat je op dit moment allerlei afwegingen in je hoofd aan het maken bent. Kun je me wat inzicht geven in je overwegingen?” Letterlijk vragen naar de interne gesprekken die de ander voert, is waarschijnlijk wat al te direct. Mensen vinden het meestal niet zo leuk als er gesuggereerd wordt dat ze’ stemmen horen’.

Actieve interesse
Een garantie voor succes is het niet, maar actieve interesse in wat mensen zoal beweegt, leidt heel vaak tot bijzonder prettige en informatieve gesprekken. Ik zou zeggen, experimenteer er eens mee. Trek de stoute schoenen aan en stel die ene vraag extra die je wel voor op je tong hebt, maar waarvan jouw interne gesprekspartner zegt dat het ‘niet netjes’ is om zo’n vraag te stellen. Ik ben heel benieuwd naar je ervaringen en je tips. Je kunt ze kwijt in het commentaarvak hieronder.

PS. Deel deze Lesson s.v.p. met jouw netwerk door op de Share- of Mailknop te klikken, zodat ook de mensen uit jouw netwerk ervan kunnen profiteren.



door Ad van Oorschot.

Wil je elke week Lessons in Leadership ontvangen, meld je dan hier aan. Vind je deze Lesson in Leadership waardevol, deel 'm dan gerust in je netwerk.

Wil je iets uit deze Lesson in Leadership overnemen om elders te publiceren? Prima. Maar dan graag met vermelding van: Lessons in Leadership, www.invictusschoolofleadership.nl